Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

Περί κεϊκ ο λόγος...

Σήμερα θα μιλήσουμε για κεϊκ. Για να είμαι ειλικρινής πάντα πίστευα ότι είναι από τα πιο εύκολο γλυκά και μάλλον είναι. Δεν έψαξα να βρω καμία καλύτερη συνταγή από αυτή που έχει το κλασσικό κόκκινο σακουλάκι με το αλεύρι που φουσκώνει μόνο του. Συνήθως κάνω δίχρωμο(σοκολάτα-κρέμα) και μικρά κρέμα κεκάκια.


Παρόλο όμως που είναι τόσο εύκολο και τόσο κλασσικό γίνεται πάρα πολύ πετυχημένο και μάλιστα πιο πετυχημένο από τα συνηθισμένα που συνηθίζω να τρώω. Τελικά αποφάσισα ότι ίσως κάτι από τα παρακάτω είναι βασικό συστατικό του επιτυχημένου κεϊκ:

Άρωμα
Η συνταγή αναφέρει ή ξύσμα πορτοκαλιού ή βανίλια. Εγώ βάζω και τα δύο και γίνεται απίστευτα αρωματικό.
Σοκολάτα
Στη σοκολάτα λιώνω κουβερτούρα και ανακατεύω. Αρκετοί κάνουν αυτό το κομμάτι με κακάο εμένα μ’ αρέσει η κουβερτούρα.
Ψήσιμο
Πολύ καλά προθερμασμένος φούρνος στους 180 βαθμούς (πάνω-κάτω)
Δεν ανοίγουμε το φούρνο για τα πρώτα 25-30 λεπτά.
Και ψήσιμο ανάλογα με το φούρνο 35-40 λεπτά εάν πρόκειται για μεγάλη φόρμα. Πολύ σημαντικό να μείνει ζουμερό αλλά πάντα με το γνωστό τεστ του μαχαιριού(βυθίζουμε το μαχαίρι μέσα και βγαίνει καθαρό)
Σκεύος
Φόρμα/φορμάκια σιλικόνης καλά βουτυρωμένα. Το κεϊκ κάνει μια φανταστική κρούστα και ψήνεται απίστευτα.

Έχω διαθέσιμη και φωτογραφία με κεκάκια που έχω φτιάξει με τα φοβερά φορμάκια με λουλουδάκια για σιλικόνη που έχω και την υπέροχη μεγάλη φόρμα σιλικόνης που μου έχει φέρει η φίλη μου η Χριστίνα. Θα postάρω photo αν θυμηθώ που βρίσκεται. Μέχρι τότε επειδή το λιγουρεύτηκα κιόλας….